Granat (z łac. → wł. lub hiszp. Granada) – rodzaj broni, pocisk rażący odłamkami i energią wybuchu albo zapalający.
Najczęściej przez określenie to rozumie się granat ręczny, przeznaczony do miotania przez żołnierza w kierunku nieprzyjaciela, gdzie ma nastąpić wybuch. Dawne granaty ręczne, stosowane od XV wieku, były metalowymi naczyniami o cienkich ścianach, wypełnionymi prochem oraz kamieniami lub drobnymi kulkami. Były zawodne i niebezpieczne w użyciu, ale, celnie rzucone, mogły dokonać przerażającego spustoszenia. W połowie XVII wieku pojawiły się granaty działowe - pociski wybuchowe, wystrzeliwane z armat. W XVIII wieku granaty ręczne zaczęły wychodzić z użycia, a w II połowie XIX w. stosowano je już rzadko. Odrodzenie granatów ręcznych, szeroko używanych w wojnach nowoczesnych nastąpiło podczas wojny rosyjsko-japońskiej (1904-1905)[1]. Granaty mogą być także miotane za pomocą granatników, nie tylko ręcznie.
Podział:
- granat artyleryjski
- granat nasadkowy
- granat ręczny
- granat ćwiczebny
- granaty bojowe:
- granat odłamkowy
- granat obronny np. F-1
- granat zaczepny np. RG-42, RGZ-89,
- granat przeciwpancerny np. RPG-43, RPG-6, RPG-40
- granaty specjalne:
- granat odłamkowy
